อาหารกระป๋องได้ก่อกำเนิดขึ้นในช่วงพุทธศักราช 2338 โดย นิโคลัส แอปเปิท โดยในยุคนั้นจักรพรรดิ ตินโปเลียน ได้นำเสนอรางวัลสำหรับคนที่จะสามารถพัฒนาวิธีการเก็บรักษาอาหารและความปลอดภัยกับอาหารเพื่อนำไปใช้เป็นเสบียงให้กับกองทัพในช่วงเวลาที่ต้องเดินทางไกลเป็นเวลานาน โดย นิโคลัส แอปเปิท ได้คิดค้นบรรจุภัณฑ์ที่สามารถเก็บอาหารได้ โดยการนำอาหารใส่ขวดแก้วพร้อมจุกที่ปิดผนึกสนิทและมีการฆ่าเชื้อด้วยความร้อน ซึ่งต่อมามีการพัฒนาเปลี่ยนจากขวดแก้วเป็นกระป๋องโลหะ และจากนั้น มีชาวอังกฤษชื่อ ดอนกิ้นและฮอลล์ ได้ซื้อลิขสิทธ์ จาก นิโคลัส แอปเปิล ( ตอนนั้น นิโคลัส แอปเปิท ได้รับเกียรติฐานะผู้ประดิษฐ์คิดค้นบรรจุภัณฑ์กระป๋องโลหะที่สามารถฆ่าเชื้อได้เป็นคนแรก ) ต่อจากนั้นมีชาวอังกฤษ ชื่อ ปีเตอร์ ดูรัล ได้นำเสนออาหารที่ถูกปิดผนึกในกระป๋อง และได้นำมาใช้เชิงพาณิชย์ครั้งแรก ในปี พุทธศักราช 2455 ที่ประเทศ สหรัฐอเมริกา โดย โทมัส เคนเซต ได้ยึดวิธีการนี้ใช้มาเป็นเวลานาน กระทั่งต่อมา มีนักพัฒนาหลายๆท่าน ได้ออกแบบบรรจุภัณฑ์ให้ใช้ง่ายและสะดวกขึ้น จนเป็นรูปแบบกระป๋องที่เราใช้กันในปัจจุบัน

ประโยชน์ต่างๆจากอาหารกระป๋อง

ข้อดีของอาหารกระป๋อง

1.อาหารกระป๋องหาได้ง่ายตามร้านสะดวกซื้อทั่วไป

2.กระป๋องสำหรับบรรจุอาหารทนทานต่อการกัดกร่อน ไม่บุบหรือเสียหายง่าย ทำให้อาหารกระป๋องเก็บไว้ได้นาน

3.ขั้นตอนการผลิตอาหารกระป๋อง ไม่ได้มีค่าใช้จ่ายสูงเหมือนกรรมวิธีการผลิตอื่นๆ  อาหารกระป๋องจึงมีราคาที่มาตรฐาน

4.ง่ายต่อการเก็บรักษา เนื่องจากอาหารถูกปิดผนึกไว้ในกระป๋องยากต่อการเน่าเสียและไม่จำเป็นต้องแช่เย็น

5.กระป๋องทำจากอะลูมิเนียม สามารถนำกลับมารีไซเคิลใหม่ได้ โดยที่คุณภาพไม่ลดลง เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม